xxxxxxxxxxxxxxx unicode font xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
စိုက်ပျိုးချိန်
မြန်မာနိုင်ငံတွင် နှမ်းကို တစ်နှစ်သုံးကြိမ် စိုက်ပျိုးကြသည်။ ေနွနှမ်း(ရေသွင်းနှမ်း)အား ဖေဖော်ဝါရီ – မတ်လ မှ မေ – ဇွန်လအထိ စိုက်ပျိုး ကြသည်။ မိုးနှမ်းကို မေ -ဇွန်လမှ သြဂုတ် – စက်တင်ဘာလအထိနှင့် ဆောင်းနှမ်း (မိုးေနှာင်း)အား သြဂုတ် – စက်တင်ဘာလမှ နိုဝင်ဘာ – ဒီဇင်ဘာလအထိစိုက်ပျိုးကြသည်။
စိုက်ပျိုးပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း
မျိုးစေ့
ရိတ်သိမ်းမှုလွယ်ကူရန်နှင့် အထွက်ကောင်းရန် ထောက်ခံထားသော မျိုးများကို သုံးရန်လိုသည်။ မျိုးရောနေပါ ကအပင်အမြင့်နှင့် ရင့်မှည့် ချိန် ကွာခြားမှုေကြာင့် ရိတ်သိမ်းရာတွင် အခက်အခဲရှိသည်။
မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါမှ ကာကွယ်ခြင်း
နှမ်းပျိုးပင်များသည် အများအားဖြင့် အေးသောရာသီဥတုတွင် သေးငယ်ပြီး ကြီးထွားမှု ေနှးကွေးသည်။ ပျိုးပင် ငယ်များသည် ပေါင်းပင် များနှင့် ယှဉ်ပြိုင်မှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်မရှိသောေကြာင့် ပေါင်းမြက်ကင်းစင်သော စိုက် ခင်းတွင် စိုက်ပျိုးရသည်။ အပင်ငယ်စဉ်တွင် မှိုရောဂါ ကျရောက်မှုမှ ကာကွယ်ရန်အတွက် မျိုးစေ့တစ်ကီလို ဂရမ် လျှင် ကက်ပတန် မှိုသတ်ဆေး (၃)ဂရမ်နှုန်းဖြင့် လူးနယ်ပြီး စိုက်ပျိုးပါက အကျိုးရှိေကြာင်း တွေ့ရသည်။
ပင်ကြားတန်းကြားအကွာအဝေးနှင့် မျိုးစေ့နှုန်း
တန်းကြားအနေဖြင့် တစ်တန်းနှင့်တစ်တန်းကြား (၁၅ -၂၄)လက်မ ခြားထားပါက ပေါင်းနှိမ်နှင်းရန်အတွက် လွယ်ကူသည်။ တစ်ဟက် တာအတွက် မျိုးစေ့ (၄.၄၈ – ၇.၈၅ )ကီလိုဂရမ် လိုအပ်သည်။ အသင့်တော်ဆုံး အပင်ဦးရေ ပမာဏမှာ တစ်ဟက်တာလျှင် အပင်ဦးရေ (၁၉၈၀၀၀ – ၂၄၇၀၀၀) အထိဖြစ်သည်။
ေမြသြဇာများ
နှမ်းသည် ေမြညံ့တွင် စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းခြင်းမရှိပေ။ အစားအစာ အန္တရယ်ကင်း စိတ်ချရမှုအတွက် သဘာဝေမြသြဇာများအားသုံးသင့် သည်။ အထွက်နှုန်းကောင်းရန်အတွက် ေမြဆီလွှာ သင့်/ညံ့ အပေါ်မူတည်၍ စိုက်ပျိုး သည့် ရာသီတစ်လျှောက် သင့်တင့်မျှတသော ဓါတ်ေမြသြဇာများကျွေးသင့်သည်။ အကယ်၍ အပင်များ ကြီး ထွားမှုအားနည်းပြီး အစိမ်းဖျော့ရောင်ဖြစ်နေပါက နိုက်ထရိုဂျင်ေမြသြဇာ အားလိုအပ်သလို ထပ်မံ၍ ထည့်ပေး ရသည်။ ေမြသြဇာ အသင့်အတင့် ကြွယ်ဝသောေမြအတွက် (၁၁၂ း ၅၆ း ၂၈) (နိုက်ထရိုဂျင်၊ ဖော့စ်ဖရပ်စ်၊ ပို တက်) ကီလိုဂရမ် / ဟက်တာနှုန်းထားအား စံအဖြစ်သတ်မှတ်ထားသည်။
သဲဆန်သောေမြတွင် ေမြသြဇာများအား အတန်းလိုက် အကြိမ်ကြိမ်ခွဲကျွေးပါက ပိုမိုထိရောက်မှုရှိသည်။ ေမြပြင် ချိန်တွင် တစ်ကြိမ်၊ အပင်မှုန်းချိန်နှင့် ပေါင်းလိုက်ချိန်တွင် တစ်ကြိမ်နှင့် အသီးသီးချိန်တွင် တစ်ကြိမ် စုစုပေါင်း သုံ ကြိမ်ခွဲကျွေးရန်လိုအပ်သည်။ ေမြဆီ သြဇာနည်းသောေမြတွင် ဖော့စဖိတ်ေမြသြဇာသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပြီး စိုက် ပျိုးရာသီအစောပိုင်းတွင် ကျွေးရန်လိုအပ်သည်။ မိုးအကုန် တွင် နှမ်းသီးနှံတစ်မျိုးတည်းကိုသာ စိုက်ပျိုးပါက ပျများနှင့် စုပ်စားပိုးဒဏ်ခံနိုင်ရန်အတွက် ပိုတက်ေမြသြဇာပေးရန်လိုသည်။
ဒေသခံတောင်သူများသည် အနည်းလိုအာဟာရစုံပါဝင်သော ရွက်ဖျန်းေမြသြဇာကိုသုံးကြပြီး ထိုသို့အသုံးပြုသောအပင်များသည် ရွက် ဖျန်းေမြသြဇာမကျွေးသော အပင်များထက်ပို၍ ကျန်းမာသန်စွမ်း ေကြာင်းတွေ့ရသည်။
စိုက်ပျိုးပြီး (၆၅) ရက်နောက်ပိုင်းတွင် နိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်ေမြသြဇာ ကျွေးပါက ပေါင်းမြက်များကြီးထွားမှုကို အားပေးသောေကြာင့် မကျွေး သင့်ချေ။
ရေသွင်းခြင်း
ေနွနှမ်းတွင် ဆည်ရေသွင်းပေးပါက အထွက်နှုန်းသိသာစွာ တိုးတက်လာနိုင်ေကြာင်းတွေ့ရသည်။ နှမ်းသည် အပင်ကြီးထွားချိန်တွင် (၂) ကြိမ်မှ (၃) ကြိမ်အထိသာ ရေပေးသွင်းရန်လိုသည်။ ဆားပါသောရေကို သွင်း မိပါက နှမ်းပင်များသေနိုင်သည်။
ရိတ်သိမ်းခြင်း
သီးတောင့်များေကြွကျမှုမှ ကာကွယ်ရန် နှမ်းပင်များအား မေခြာက်မီ ရိတ်သိမ်းရသည်။ ရိတ်သိမ်းရန် သင့်တော်သော အချိန်မှာ နှမ်းပင်များ ကောင်းစွာရင့်မှည့်ပြီး ပန်းပွင့်မှုရပ်သွားချိန်၊ အရွက်များ အဝါရောင်ေပြာင်း ပြီး စတင်၍ ေကြွလာချိန်နှင့် သီးတောင့်များအစိမ်းရောင်ရှိပြီး အစိုဓာတ်ပမာဏအသင့်အတင့်ရှိနေသော အချိန်ဖြစ်သည်။ အပင်များအားရိတ်သိမ်း ပြီးနောက် တလင်းပြင်တွင် (၅) ရက်မှ (၇) ရက် အထိ အပင်များေခြာက်သွေ့ရန် အစည်းလိုက်ထောင်၍ နေလှန်းထားရမည်။ စောင်ပိုင်း၊ အဝတ်ပိုင်းပေါ်တွင် နှမ်းရိုးများ လှုပ်ခါခြင်း (သို့မဟုတ်) ခပ်သာသာ ရိုက်ခြင်းဖြင့် အစေ့ေခြွခြင်းကို လွယ်ကူစွာ ပြုလုပ်နိုင်သည်။ ထို့နောက် သန့်စင်ပြီး နှမ်းစေ့များအား အလုံပိတ် ထားသော ပုံးများထဲတွင် ထည့်၍ သိုလှောင်ရမည်။
စိုက်ပျိုးသုတxxxxxxxxxxxxxxxxx zawgyi font xxxxxxxxxxxxxxx
စိုက္ပ်ိဳးခ်ိန္
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏွမ္းကို တစ္ႏွစ္သံုးႀကိမ္ စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။ ေႏြႏွမ္း(ေရသြင္းႏွမ္း)အား ေဖေဖာ္ဝါရီ – မတ္လ မွ ေမ – ဇြန္လအထိ စိုက္ပ်ိဳး ၾကသည္။ မိုးႏွမ္းကို ေမ -ဇြန္လမွ ၾသဂုတ္ – စက္တင္ဘာလအထိႏွင့္ ေဆာင္းႏွမ္း (မိုးေႏွာင္း)အား ၾသဂုတ္ – စက္တင္ဘာလမွ ႏိုဝင္ဘာ – ဒီဇင္ဘာလအထိစိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။
စိုက္ပ်ိဳးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျခင္း
မ်ိဳးေစ့
ရိတ္သိမ္းမႈလြယ္ကူရန္ႏွင့္ အထြက္ေကာင္းရန္ ေထာက္ခံထားေသာ မ်ိဳးမ်ားကို သံုးရန္လိုသည္။ မ်ိဳးေရာေနပါ ကအပင္အျမင့္ႏွင့္ ရင့္မွည့္ ခ်ိန္ ကြာျခားမႈေၾကာင့္ ရိတ္သိမ္းရာတြင္ အခက္အခဲရွိသည္။
မ်ိဳးေစ့ေဆာင္ေရာဂါမွ ကာကြယ္ျခင္း
ႏွမ္းပ်ိဳးပင္မ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ေအးေသာရာသီဥတုတြင္ ေသးငယ္ၿပီး ႀကီးထြားမႈ ေႏွးေကြးသည္။ ပ်ိဳးပင္ ငယ္မ်ားသည္ ေပါင္းပင္ မ်ားႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္မရွိေသာေၾကာင့္ ေပါင္းျမက္ကင္းစင္ေသာ စိုက္ ခင္းတြင္ စိုက္ပ်ိဳးရသည္။ အပင္ငယ္စဥ္တြင္ မႈိေရာဂါ က်ေရာက္မႈမွ ကာကြယ္ရန္အတြက္ မ်ိဳးေစ့တစ္ကီလို ဂရမ္ လွ်င္ ကက္ပတန္ မိႈသတ္ေဆး (၃)ဂရမ္ႏႈန္းျဖင့္ လူးနယ္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးပါက အက်ိဳးရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။
ပင္ၾကားတန္းၾကားအကြာအေဝးႏွင့္ မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း
တန္းၾကားအေနျဖင့္ တစ္တန္းႏွင့္တစ္တန္းၾကား (၁၅ -၂၄)လက္မ ျခားထားပါက ေပါင္းႏွိမ္ႏွင္းရန္အတြက္ လြယ္ကူသည္။ တစ္ဟက္ တာအတြက္ မ်ိဳးေစ့ (၄.၄၈ – ၇.၈၅ )ကီလိုဂရမ္ လိုအပ္သည္။ အသင့္ေတာ္ဆံုး အပင္ဦးေရ ပမာဏမွာ တစ္ဟက္တာလွ်င္ အပင္ဦးေရ (၁၉၈၀၀၀ – ၂၄၇၀၀၀) အထိျဖစ္သည္။
ေျမၾသဇာမ်ား
ႏွမ္းသည္ ေျမညံ့တြင္ စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းျခင္းမရွိေပ။ အစားအစာ အႏၱရယ္ကင္း စိတ္ခ်ရမႈအတြက္ သဘာဝေျမၾသဇာမ်ားအားသံုးသင့္ သည္။ အထြက္ႏႈန္းေကာင္းရန္အတြက္ ေျမဆီလႊာ သင့္/ညံ့ အေပၚမူတည္၍ စိုက္ပ်ိဳး သည့္ ရာသီတစ္ေလွ်ာက္ သင့္တင့္မွ်တေသာ ဓါတ္ေျမၾသဇာမ်ားေကၽြးသင့္သည္။ အကယ္၍ အပင္မ်ား ႀကီး ထြားမႈအားနည္းၿပီး အစိမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ျဖစ္ေနပါက ႏိုက္ထရိုဂ်င္ေျမၾသဇာ အားလိုအပ္သလို ထပ္မံ၍ ထည့္ေပး ရသည္။ ေျမၾသဇာ အသင့္အတင့္ ႀကြယ္ဝေသာေျမအတြက္ (၁၁၂ း ၅၆ း ၂၈) (ႏိုက္ထရိုဂ်င္၊ ေဖာ့စ္ဖရပ္စ္၊ ပို တက္) ကီလိုဂရမ္ / ဟက္တာႏႈန္းထားအား စံအျဖစ္သတ္မွတ္ထားသည္။
သဲဆန္ေသာေျမတြင္ ေျမၾသဇာမ်ားအား အတန္းလုိက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ခြဲေကၽြးပါက ပိုမိုထိေရာက္မႈရွိသည္။ ေျမျပင္ ခ်ိန္တြင္ တစ္ႀကိမ္၊ အပင္မႈန္းခ်ိန္ႏွင့္ ေပါင္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ အသီးသီးခ်ိန္တြင္ တစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္း သံု ႀကိမ္ခြဲေကၽြးရန္လိုအပ္သည္။ ေျမဆီ ၾသဇာနည္းေသာေျမတြင္ ေဖာ့စဖိတ္ေျမၾသဇာသည္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ၿပီး စိုက္ ပ်ိဳးရာသီအေစာပိုင္းတြင္ ေကၽြးရန္လိုအပ္သည္။ မိုးအကုန္ တြင္ ႏွမ္းသီးႏွံတစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ စိုက္ပ်ိဳးပါက ပ်မ်ားႏွင့္ စုပ္စားပိုးဒဏ္ခံႏိုင္ရန္အတြက္ ပိုတက္ေျမၾသဇာေပးရန္လိုသည္။
ေဒသခံေတာင္သူမ်ားသည္ အနည္းလိုအာဟာရစံုပါဝင္ေသာ ရြက္ဖ်န္းေျမၾသဇာကိုသံုးၾကၿပီး ထိုသို႔အသံုးျပဳေသာအပင္မ်ားသည္ ရြက္ ဖ်န္းေျမၾသဇာမေကၽြးေသာ အပင္မ်ားထက္ပို၍ က်န္းမာသန္စြမ္း ေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။
စိုက္ပ်ိဳးၿပီး (၆၅) ရက္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ဓာတ္ေျမၾသဇာ ေကၽြးပါက ေပါင္းျမက္မ်ားႀကီးထြားမႈကို အားေပးေသာေၾကာင့္ မေကၽြး သင့္ေခ်။
ေရသြင္းျခင္း
ေႏြႏွမ္းတြင္ ဆည္ေရသြင္းေပးပါက အထြက္ႏႈန္းသိသာစြာ တိုးတက္လာႏိုင္ေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ႏွမ္းသည္ အပင္ႀကီးထြားခ်ိန္တြင္ (၂) ႀကိမ္မွ (၃) ႀကိမ္အထိသာ ေရေပးသြင္းရန္လိုသည္။ ဆားပါေသာေရကို သြင္း မိပါက ႏွမ္းပင္မ်ားေသႏိုင္သည္။
ရိတ္သိမ္းျခင္း
သီးေတာင့္မ်ားေၾကြက်မႈမွ ကာကြယ္ရန္ ႏွမ္းပင္မ်ားအား မေျခာက္မီ ရိတ္သိမ္းရသည္။ ရိတ္သိမ္းရန္ သင့္ေတာ္ေသာ အခ်ိန္မွာ ႏွမ္းပင္မ်ား ေကာင္းစြာရင့္မွည့္ၿပီး ပန္းပြင့္မႈရပ္သြားခ်ိန္၊ အရြက္မ်ား အဝါေရာင္ေျပာင္း ၿပီး စတင္၍ ေၾကြလာခ်ိန္ႏွင့္ သီးေတာင့္မ်ားအစိမ္းေရာင္ရွိၿပီး အစိုဓာတ္ပမာဏအသင့္အတင့္ရွိေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အပင္မ်ားအားရိတ္သိမ္း ၿပီးေနာက္ တလင္းျပင္တြင္ (၅) ရက္မွ (၇) ရက္ အထိ အပင္မ်ားေျခာက္ေသြ႔ရန္ အစည္းလိုက္ေထာင္၍ ေနလွန္းထားရမည္။ ေစာင္ပိုင္း၊ အဝတ္ပိုင္းေပၚတြင္ ႏွမ္းရိုးမ်ား လႈပ္ခါျခင္း (သို႔မဟုတ္) ခပ္သာသာ ရိုက္ျခင္းျဖင့္ အေစ့ေျခြျခင္းကို လြယ္ကူစြာ ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္ သန္႔စင္ၿပီး ႏွမ္းေစ့မ်ားအား အလံုပိတ္ ထားေသာ ပံုးမ်ားထဲတြင္ ထည့္၍ သိုေလွာင္ရမည္။
စိုက္ပ်ိဳးသုတ
Comments
Post a Comment